Wegen ijsvrij maken; de ribbelwals of de reuzenföhn

In december 2010 is door langdurige sneeuwval en door het drukke verkeer op de A58 een dikke ijslaag ontstaan. Deze moest toen worden afgesloten. Een bedrijf heeft toen een straalmotor met uitlaatstuk op een wagen gemonteerd. Door de hete uitlaatgassen kon men het ijs verwijderen. Dit proces kost echter enorm veel energie en tijd. Het ijs moet eerst smelten en daarna moet het vocht ook nog verdampen. Dat moet toch sneller kunnen en minder energie kosten. Ik bedacht het concept van de ribbelwals. Dit is een grote ronde stalen pijp waaraan op de buitenzijde scherpe opstaande ribbels worden gelast. Hoogtesensoren houden de ijsdikte in de gaten zodat de ribbels het wegdek niet zullen raken. Door het kiezen van de juiste afstand tussen de ribbels en een bepaalde vertanding in deze ribbels aan te brengen kan ervoor gezorgd worden dat het asfalt minimale schade oploopt. Omdat de poriën in dit ZOAB asfalt ook gevuld zijn met ijs zal schade aan het wegdek ook meevallen. Het ijs tussen de poriën van dit asfalt maken het asfalt namelijk sterker. Nadat de wals over het wegdek is gegaan kan een schuiver de losse ijsbrokken wegschuiven. Dan is het tijd om zout te strooien. Met deze ribbelwals zal het ijsvrij maken van wegen veel sneller verlopen en veel minder energie kosten. De publicatie in Cobouw 12 februari 2010 leest u hier. Als u kijkt naar de reuzenföhn, dan ziet u gelijk dat alle geproduceerde warmte gelijk op zal stijgen. Een herontwerp met een vlakke plaat op de bovenzijde van de föhn, evenwijdig lopend aan het wegdek, kan zijn effectiviteit behoorlijk verhogen.